31 december 1913, de laatste dag van het jaar, de eerste dag van ‘zuster Veroon’. Zij werd het 4de meisje van het gezin. Haar moeder was huisvrouw, haar vader nijverheidsleraar. Zuster Veroon, maar toen nog gewoon ‘Veronique’, wilde zelf kleuterleidster worden. Daarvoor moest ze op het internaat en desondanks ze dit niet zag zitten heeft ze doorgezet. Na de studies heeft ze voor de klas gestaan. Op een bepaalt moment hadden ze zoveel kinderen, dat ze de klas in 2 moesten splitsen. Er kwam een meisjes- en een jongensklas. Ze kreeg de jongensklas toegewezen, maar voor haar geen enkel obstakel dat ze niet kon overwinnen. Ze voetbalde zelfs mee met de kinderen.
Op haar 23ste kreeg ze haar roeping en ook nu was de keuze voor haar niet simpel. Afscheid nam ze van het warme nest thuis en koos ze met een sterke wil voor het kloosterleven. Ze trad in bij de congregatie van de Zusters van het arme kind Jezus, zo werd ze ‘zuster Veroon’. Vlug werd ze overste in Borsbeek, later ook nog in Sint Job en in Geminnig. Daarna werd ze algemeen regionaal overste en kreeg ze al snel de bijnaam 'de verhuismoeder'. Ze had de opdracht om de kleinere kloostergemeenschappen op te doeken en de zusters ergens anders onder te brengen.
In 2012 kwam ze dan zelf naar het WZC. De zuster wordt omschreven als iemand die hield van plezier maken, ze hadden een abonnement op de schouwburg waar ze veel naartoe gingen. Zelf speelde ze ook graag toneel, en kan ze nog steeds perfect op toon zingen.
31 december 2019, zuster Veroon, onze oudste telg, wordt 106 jaar. Wat is haar geheim toch? Geen idee, maar wij wensen haar het allerbeste toe. Zuster Veroon is een grote schat en is, bij alles wat we voor haar kunnen doen, enorm dankbaar. Ze heeft bij ons hier in Sint-Camillus een plekje in het hart.
